برگزاری «نشان عکس مطبوعاتی» پس از ۲ سال وقفه  عکاسی خبری هنوز به رسمیت شناخته نشده است

برگزاری «نشان عکس مطبوعاتی» پس از ۲ سال وقفه عکاسی خبری هنوز به رسمیت شناخته نشده است

نشست خبری و رونمایی از پوستر هفتمین دوره اعطای «نشان عکس سال مطبوعاتی ایران» پس از دو سال وقفه برگزار شد و در این نشست اعلام شد که عکاسی خبری هنوز به رسمیت شناخته نشده است و مسئولان باید بپذیرند که عکساسان چشم جامعه هستند و فعالیت آنان برای ثبت وقایع و بحران‌ها ضروری است.
از «اوپن پیپر» Open Paper تا «آرت‌فِر تهران»؛ مسیر تازه‌ی هنر ایران

از «اوپن پیپر» Open Paper تا «آرت‌فِر تهران»؛ مسیر تازه‌ی هنر ایران

مژده طباطبائی، رئیس هیئت‌مدیرۀ انجمن صنفی نگارخانه‌داران تهران گفت: برای نیمۀ دوم سال ۱۴۰۴ و بهار ۱۴۰۵ سه رویداد مهم تدارک دیده‌ایم؛ رویدادهایی که قرار است هم بازار هنر را منسجم‌تر کنند و هم جایگاه تهران را در سطح منطقه و جهان تثبیت کنند.
پایان فیلمبرداری فیلم کوتاه «ترازو»/ پسری که با یک ترازو در خیابان به دنبال نان می‌گردد!

پایان فیلمبرداری فیلم کوتاه «ترازو»/ پسری که با یک ترازو در خیابان به دنبال نان می‌گردد!

فیلم کوتاه «ترازو» به نویسندگی و کارگردانی مشترک علی حاجلیو و عرشیا زارع زاده که داستانی تلخ و شاعرانه از وزن تنهایی در شهری سنگدل را روایت می‌کند، فیلمبرداری خود را در تهران به پایان رساند.
اکران خصوصی دو فیلم کوتاه «حرفه‌ای» و «فیگور» در خانه هنرمندان ایران

اکران خصوصی دو فیلم کوتاه «حرفه‌ای» و «فیگور» در خانه هنرمندان ایران

مراسم اکران خصوصی دو فیلم کوتاه «حرفه‌ای» به نویسندگی و کارگردانی حسین شیدایی و «فیگور» به نویسندگی و کارگردانی محمدامین وحیدنیا، با حضور عوامل سازنده، هنرمندان و منتقدان برجسته در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
جشن منتقدان، الگودهی یا الگوبرداری؟

جشن منتقدان، الگودهی یا الگوبرداری؟

جشن منتقدان باید خود را «کارگاه اندیشه و تحلیل» بداند، نه صرفاً محفلی برای اعطای جوایز. تنها در این صورت است که این رویداد می‌تواند به نقشی فراتر از یک جشن برسد: به مرجعی برای الگو‌دهی، جریان‌سازی و حرکت به سوی سینمایی متفاوت و مستقل در ایران.
گزارش تصویری نمایش «آماس» در تماشاخانه سنگلج

گزارش تصویری نمایش «آماس» در تماشاخانه سنگلج

کاش دنیا لبریز از قاتلا و تروریستای توبه‌کرده بود. اونا ته هر چیزی رو دیدن و دیگه هیچ چیز براشون جذابیت نداره. اینه که باقی عمرشون رو وقف پروش گل و شنیدن صدای آبشار و پرنده می‌کنن. اونم همینجور بود. حرف که می‌زد انگار حنجره‌ی یه مادیان دو ساله تو سینه‌ش بود…