نمایش ادیب شهریار از حقیقت جویی و فرجام می گوید

به گزارش سایت هنری پیام هنر و به نقل از پایگاه خبری سینما خانه،در مصاحبه ای اختصاصی با مهتاب عسگری طراح و کارگردان نمایش ادیب شهریار به شرح مختصر این نمایش پرداخت و افزود: پیشگویان خبر می‌دهند نوزادی که در راه است شور بخت خواهد بود و اگر چاره ای نشود پدر را خواهد کشت و با مادر ازدواج می‌کند. پدر به ناچار اورا در بیابان رها می‌کند تا گرفتار آن سرنوشت جانکاه نشوند. اما تقدیر اورا به جایگاهی امن می‌فرستد و ادیپ براساس خواست تقدیر در هیبت جوانی تنومند پدر را می‌کشد و با مادر ازدواج می‌کند و چنگال تقدیر بر سرنوشت محتومش چنگ می‌زند. ادیپ به دنبال حقیقت به خود می‌رسد و در می یابد که گریزی از حقیقت نیست و او همان زاییده ای است که باید باشد. پس برای کشف حقیقت به‌خود می رسد هر چند فرجامش نیستی و نابودی است.

وی از توقف این نمایش سخن به میان آورد و افزود:در حقیقت دو تا از بازیگران نقش اصلی کار کسالت پیدا کردند و ناچار شدیم کار رو  متوقف کنیم البته موقتی خواهد بود و همه تلاشمان را می کنیم در موقعیت و زمان بهتری مجدد این نمایش را به اجرا ببریم.

کارگردان ادیب شهریار از استقبال این نمایش گفت و افزود:با توجه به شرایطی که در آن هستیم واین وضعیت سخت خوشبختانه استقبال خوبی از کار شد ، بنابراین فکر میکنم این اثر به لحاظ قدمت و جایگاهی که بین اهالی تئاتر دارد هم برای بازیگران و عوامل و هم تماشاگران میتواند دست آوردهای خوبی به دنبال داشته باشد.

عسگری از دلایل انتخاب این نمایشنامه گفت: ادیب شهریار یک نمایش کلاسیک و یک متن بسیار قوی و از همه جهات شاخص و ماندگار و البته تاثیر گذاراست. بنابراین هر کارگردانی آرزو دارد که  کارنامه هنری اش مفتخر به این اثر بزرگ باشد. ضمن اینکه من در حال حاضر در مقطع کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی مشغول تحصیل هستم و میتواند تجربه بزرگی برایم باشد. در مورد پیامی که میتواند برای نسل های امروز داشته باشد گفتنی ها زیاد است. به هرحال این قبیل نمایشنامه ها که بیش از دو هزارسال رو پشت سر گذاشتند و در همه روزگاران مورد اقبال مردم بوده اند حتما دارای ارزش های فراوانی هستند اما به طور کلی آنچه در داستان ادیپ با آن روبه رو هستیم عنصر حقیقت طلبی و حقیقت جویی است. آنچه که به عنوان یک داستان تراژیک به ادیپ شخصیت و غنا می بخشد روحیه رفتن به سوی تحقیق و کاویدن برای رسیدن به حقیقت است. و سوفوکل معتقد است که بزرگترین رسالت انسان کشف حقیقت است. جوییدن و یافتن است. و قطعا” این پیام چونکه جزو نیازهای تنیده شده در روح آدمی است برای هر دوره ای و برای همه انسان ها در همه روزگاران مفید، موثر و یک نیاز  خواهد بود.

وی در در ادامه افزود : من در گذشته در ژانر کلاسیک کار نکرده ام و این اولین تلاش من در این ژانر است. البته تجربه های متعددی در حوزه های مختلف دارم . کارهای طنز، اجتماعی و جنگی داشته ام که شاخص ترین آنها نمایش کلاغ ها بود که در سال ۹۴ در سالن سرو با حمایت انجمن تئاتر اجرا کردم و یا نمایش اطلسی های پرپر شده که سال۱۴۰۰در حوزه هنری سالن مهر اجرا رفت و در شرایط کرونایی با استقبال خیلی خوبی همراه بود و چند نمایش دیگر مانند تقدیر،پیله،سلام کردستانم،ریشه ها عمیق اند،۵۰+۱ ، بازامده و غیره که تله تئاتر نمایش۵۰+۱ یکی از نوشته های خودم بود که توسط کارگردان ساسان قجر ساخته و در شبکه زنجان پخش شد.

کارگردان نمایش ادیب شهریار از علاقه  خود به بازیگری سخن به میان آورد و گفت: درسته تمرکز من بیشتر روی بازیگری است و تئاتر را با بازیگری شروع کردم و نزدیک به ۲۰ سال است که در تئاتر کار می کنم و در نقش های مختلف ازجمله نمایش هایی چونخاک دامن گیر، جاثلیق،رویای یک نویسنده،و از بهترین آن ها نمایش مجهول که پاییز ۱۴۰۰ به کارگردانی سیروس کهوری نژاد در کاراکتر دختر جنوبی خودم رو آزمودم و عمدتا” به بازیگری خیلی علاقه دارم.

عسگری از تجربه خود در تصویر گفت و ادامه داد:اگرچه هنوز اول راه هستم اما در چند نقش و سریال مانند یادآوری،حورا، یاور و سینمایی وهم سرد سعی کردم تجربه کسب کنم.

وی افزود:کارهای سنگین رو دوست دارم.  با شش یا هفت نفر هم می‌شد این کار رو جمع کنیم اما خواستم کمی باشکوه تر باشد و در واقع خواستم کمی هم ذوق و نگاه خودم را به کار اضافه کنم. از فرم و حرکت استفاده کردم. موسیقی رو متناسب با فضای قدیم و امروز به صورت ترکیبی انتخاب کردم. و حتی در ارائه بازی ها هم ضمن وفادار موندن به متن و حتی شخصیت های کلاسیک اما سعی کردم از فضای امروز هم استفاده کنم  به هر حال سختی های زیادی داشت. جمع کردن و هماهنگ کردن قریب به صد نفر بازیگران و عوامل کار بسیار سختی بود. شش ماه تمرین و تلاش مداوم و راضی هستم چرا که به خواسته ام و آن چیزی که طراحی کرده بودم، رسیدم.

عسگری از رضایت مخاطبین گفت:هرچند این رو باید از منتقدین و تماشاگران محترم پرسید اما بازخورد کار مثبت بود و دوستان به شکل های مختلف گروه ما رو مورد لطف قرار دادند تا جایی که بعضی از دوستان بعد از نمایش ساعت ها داخل سالن می ماندند و به بحث و گفتگو درباره اجرا می پرداختند با این حال هیچ ادعایی نیست و هر اجرایی مشکلات و ضعف های خاص خودش را دارد. ما هم قطعا کمبودهایی داشتیم اما برای من و گروهم اجرای این اثر تا همین جا هم بسیار ایده آل و رویایی بود.

وی از کارهای آتی خود گفت و افزود: در حال حاضر همه تمرکزم روی ادیپ است و بنا دارم تا جایی که ممکن است در آینده اجرا بروم. هم خودم اصرار به اجراهای بیشتر دارم و هم بسیاری از دوستان محبت دارند و اصرار دارند که اجراها را در آینده از سر بگیرم. در واقع اگه در شرایط فعلی هم به مشکل برخورد کنیم صبر میکنم تا در یک فرصت بهتر و سالن های دیگر اجراها رو ادامه بدهیم. به هر حال ما چون این کار رو در پردیس تئاتر تمرین کردیم الزاما” باید اولین اجراها رو در این سالن انجام می‌دادیم. اما در حال گفتگو با سالن های دیگه هستم که بتوانم شرایط اجرا رو فراهم کنم.

عسگری در انتها خاطر نشان کرد:تئاتر با نفس های گرم تماشاگر فهیم و عاشق شکل می‌گیرد. امیدوارم که همواره در کنار هم به رونق تئاتر بپردازیم.

بازیگران و عوامل اجرایی که در این نمایش حضور داشتند ،عبارتند از:

طراح و کارگردان: مهتاب عسکری،مشاوران هنری کارگردان: رضا بنفشه خواه، جلیل فرجاد،تهیه کننده:جهانمهر دوست

بازیگران صحنه:فرشاد نجفی،مهتاب عسکری،علیرضا حنیفی،حسین مددی،ابوالفضل عبدالی،عرفان زارعی،میثم ترکمند،بهار ترابی،شیوا فرشادی و سید حمیدرضا محمدحسینی

بازیگران فرم:محمدمحسن اسلامی،گلشید شکوهی،لیلا احدی،سیدمحمدحسین میر سلطانی،نگار صبحی،سید مهدی قبولیان احمدی،سارا اسماعیلی،زهرا بازیار،مهدی رحیمیان پور،دانیال عسکری،هستی حضوری،فاطمه پاک سرشت نائینی،نیوشا هاشم خانی،حامد مددی،آریا عابدی شمس آبادی،مائده عابدینی،آیلین صفر زاده،حنانه ملکوتی خواه،سیدمحمدهاشمی والا،سوگند الله داد،فرناز رنجبر،فاطمه میر جمالی،زهرا ایمانی،مهدیه صفری،زینب آجیلی،نسترن الهامیان،هدیه اسفندی یکتا،روزبه جهانی،فرهاد گودرزی،مژگان حصاری،مرجان عسکری،امیر عرب،کیانا شریفی

دیگر عوامل :دستیاران اول کارگردان:علی صابری و فرزان برومند،دستیار دوم کارگردان: نگار صبحی،منشی صحنه: مه سیما حکیم زاده،مدیر صحنه: حمید رجبی، دستیار صحنه: اعظم ملکوتی خواهمنشی صحنه:  مه سیما حکیم زاده ، طراح گریم: علیرضا ‌غدیری، طراح صحنه:  امیر محمد شهنی دشتگلی، اجرای نور صحنه:فرزان ‌برومند، طراح لباس:سولماز حنیفی دستیار صحنه:  اعظم ملکوتی خواه موسیقی:  (زنده) محمدمحسن اسلامی، سیدمحمد حسین میرسلطانی، مهدی ‌رحیمیان ‌پور،عکاسان: امیرخدامی، پیام ‌احمدی ‌کاشانی، فاطمه مجیدی، مشاوران رسانه:پیام ‌احمدی ‌کاشانی، علیرضا ‌سعیدی، نگار ‌امیری، ساخت تیزر:  مصطفی رحمانی مجری طرح:  علی علی نژاد طراح پوستر و طراح بروشور:  حمید عبادی مدیر تولید: سمیرا ‌کریمی

، حسین ‌عابدین،روابط عمومی:  علیرضا نیاکان، آرش جاویدی مدیر تدارکات صحنه:  فاطمه (شادی) صیادی فیلمبردار:  سینا شاه محمدی (گروه فیلمسازی و تصویر برداری افرادید) موزیسین:  صادق سبحانی مدیر اجرایی:  حمید ناصر

این نمایش از ۱۲ تا ۳۰ آبان در سالن اصلی پردیس تئاتر تهران در ساعت ۱۹ به مدت یک ساعت و بیست دقیقه به روی صحنه رفت.

خبرنگار: پیام احمدی کاشانی